ötlü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ötlü

ödlü, cesur, yiğit.

Son arananlar:

• girdikapalak,
• höçjet,
• yozmoq,
• kölö,
• dürtük,
• bequeath,
• bazık,
• sabak,
• taşlav,
• instead,
• appak,
• stolbaz,
• canç,
• fraksiya,
• gürzi,
• akbet,
• cibek,
• kabı,
• diwar,
• igidlik,
• nazariyachi,
• ötlü