akbet

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

akbet

beyaz yüzlü (insan).

Son arananlar:

• buzrukvor,
• loykashlik,
• yigishtirmoq,
• malkar,
• echkichi,
• çapan,
• keşt,
• püskürtü,
• deyr,
• hövl,
• Alaşım,
• danlatma,
• köwez,
• İyi,
• Sivrisinek,
• jyn,
• tabıl,
• garmoniya,
• geodezik,
• Deşmek,
• amidol,
• akbet