akbet

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

akbet

beyaz yüzlü (insan).

Son arananlar:

• stream,
• Çiyin,
• ödelmek,
• oýalada,
• siam,
• pok,
• tañmak,
• owunchaq,
• hepbe,
• hrs,
• ikilik,
• order,
• kömüü,
• plüş,
• uslamak,
• şıxuvur,
• Lütfen,
• köngül,
• oqsoqol,
• sormo,
• ayaktopu,
• akbet