sabak

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

sabak

I, a. 1. ders; 2. beyit, mısra; eki sabak ır: iki mısra şiir; 3. bir alım sabak: çok, gereği gibi (miktar manasiyle); bir alım sabak ırtaşıp ciberçi: haydi bakalım, adamakıllı bir şarkı söylesene.


II, sâk, sap; gül sabağı bot. çiçek sapı.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sabak

mısır koçanı, koçan.

Son arananlar:

• gulluk,
• tülöö,
• səndəli,
• kulkun,
• çilovpəz,
• gotaz,
• erisgin,
• Saydam,
• yughuch,
• nığırtı,
• wheelerdealer,
• qartaymoq,
• mainly,
• akide,
• senem,
• arrange,
• expropriate,
• naqqaş,
• sakak,
• külləmək,
• telin,
• sabak