sabak

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

sabak

I, a. 1. ders; 2. beyit, mısra; eki sabak ır: iki mısra şiir; 3. bir alım sabak: çok, gereği gibi (miktar manasiyle); bir alım sabak ırtaşıp ciberçi: haydi bakalım, adamakıllı bir şarkı söylesene.


II, sâk, sap; gül sabağı bot. çiçek sapı.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

sabak

mısır koçanı, koçan.

Son arananlar:

• halpa,
• fal,
• bigotry,
• yuritmoq,
• .git,
• boyunluk,
• ury,
• teşmek,
• Urug,
• Oo,
• car,
• egirme,
• payızgülü,
• tatıg,
• saracen,
• cunçuv,
• sanalgy,
• piyoz,
• geodezik,
• bağacıq,
• yorgalamak,
• sabak