kulkun

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kulkun

a. boğaz, hulkum; kulkunu caman: namussuz, rüşvetçi; kulkuña sal- yahut kulkuña kuy- : başkasınınkini benimsemek, kabullenmek, dercep etmek; kulkunu tıyıldı: iştahını tatmin etti.

Son arananlar:

• ýygnamak,
• grantor,
• ruzname,
• urvat,
• şaltyldy,
• Yönelmek,
• coşkun,
• Verimsiz,
• comparable,
• bexato,
• hää,
• konfeti,
• iplik,
• yelvizak,
• küyüz,
• akraba,
• yedizdirmə,
• kuk,
• Agah,
• ulgi,
• mövhumi,
• kulkun