karavul
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
karavul
nöbetçi, bekçi. Baçha ~: bahçe bekçisi, ~ salıv: nöbetçi dikme, ~ bolmak: gözetlemek, ~ avuşturuv: nöbetçi değiştirme, oñ közüñ sol közüñe ~ bolurğa kerekdi (as.): sağ gözünün sol gözüne gözetçi olması gerekir.