cibek

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

cibek

ipek , ipekten olan.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

cibek

ipek, ibrişim. Çiy ~: has ipek, ~ katapa: ipekli kadife, ~ cavluk: ipek başörtüsü, ~ çaç: ipek saç, nartüh ~: mısır püskülü.

Son arananlar:

• Oynoqlamoq,
• nogta,
• Limon,
• burk,
• qəbahət,
• eçakı,
• körünüş,
• programcı,
• göçürilmek,
• unsur,
• buklam,
• meles,
• ibaret,
• azarlamak,
• sesame,
• şaşmak,,
• qaytarmaq,
• Rus,
• Tətbiqi,
• alvon,
• makina,
• cibek