körünüş
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
körünüş
I, manzara, perde (piyeste) ; zuhurat.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
körünüş-
II, müş. körün- ’den.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
körünüş
görünüş. Anı ~ü kalaydı: onun görünüşü nasıl, tış ~ü uşağıvludu: dış görünüşü uygundur.