unsur
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
unsur
[Köken: Arapça] Bölcek, Müce
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
unsur
и. элемент
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
unsur
Türkiye Türkçesi: unsur
Azerbaycan Türkçesi: ünsür element
Başkurt Türkçesi: element
Kazak Türkçesi: bölşek element
Kırgız Türkçesi: bölük konu (tema)
Özbek Türkçesi: unsur
Tatar Türkçesi: element
Türkmen Türkçesi: düzüm element
Uygur Türkçesi: unsur
Rusça: element
Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)
unsur
arch. (Arabic) element; reactionary element.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
unsur
a. Unsur, fert, şahıs. Aktip unsur – Etkili fert; ilerici. Eksiyetchi unsur – Gerici, muhalif, inatçı.
Son arananlar:
- nonconductor,
- qazıntı,
- tıyanak,
- baar,
- win,
- katmar,
- yapışdırıcı,
- əllik,
- héyit,
- tormozlamaq,
- sentang,
- tosul,
- üleşinivçü,
- küýki,
- irgitmoq,
- kacırluu,
- aydamak,
- sarmalamaq,
- restrict,
- düyü,
- aleyh,
- unsur