ur
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
ur
и. оры; шеш
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
ur
Türkiye Türkçesi: ur
Azerbaycan Türkçesi: yenitörämä şiş
Başkurt Türkçesi: şiş öpäk koro şiş oro
Kazak Türkçesi: isik ura
Kırgız Türkçesi: şişik
Özbek Türkçesi: şiş
Tatar Türkçesi: korı şiş kabarçık oro
Türkmen Türkçesi: çīş
Uygur Türkçesi: işşık
Rusça: nóvoobrazovaniye ópuⱨol'
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
ur
is. Bədənin hər hansı bir yerində çıxan iltihabsız şiş.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
ur
ur
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ur
ı. (ağaçtaki) ur, şiş; kayıñdın uru: huş ağacının uru.
ıı. yahut ur kız: huri, cennet kızı.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ur-
ııı. 1. vurmak dövmek; taş urdu: (birisinin yahut bir şeyin üzerine) taş attı; 2. ilenç sözlerinin bir parçası gibi kullanılır (bazan da aynı manayla müstakilen de kullanılır); al, urğan, ayağandı bilebi?: o, melün merhamet etmesini bilir mi?; kuday urgan: allahın kahrine uğramış; tuz ursun bk. tuz; ant urğan, bk. ant ı; kursaktan urğan: bir işe yaramayan (sövme sözdür ki harfiyen: karında iken sakatlanmış demektir): kursaktan urğan akmak: adam olmaz ahmak; 3. ılay ur-, bk. ılay: 4. sövme tabirlerinde söylemesi ayıp olan fiilin yerine
Sahaca—İngilizce Sözlük (Straughn, 2006)
ur
n. lump, knob