minara

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

minara

[mina:ra], at. Metjidiň ýanynda gurulýan diň şekilli uly binaçylyk desgasy. Batyp barýan Günüň ýiti naýzalary Hywanyň sansyz kän minaralarynyň çür depelerine düşüp, gadymy şäheri ertekilerdäki bir gijede emele gelen köşklere meňzedýärdi (B. Seýtäkow).

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

minara

minare.

Son arananlar:

• günälemek,
• töngülmek,
• Dölet,
• gevelemek,
• Kishmish,
• uñşu,
• baarı,
• danışılma,
• viscous,
• tehlikeli,
• kuppakunduz,
• Yok,
• modify,
• eçak,
• qiyaq,
• Berüü,
• strapping,
• sırlamak,
• recklessness,
• anat,
• kıs,
• minara