ula

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ula-

. 1. uçlarıyla bitiştirmek: ulamak; 2. aşılamak (bitkileri); 3. köñül ula-: 1) teskin etmek. teselli vermek; 2) pehpehlemek.

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

ula

ağ. bk. ular I.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

ula

kırda belge, alâmet· I, 92

Son arananlar:

• guber,
• dary,
• käse,
• fingirdek,
• keyni,
• qabarma,
• serdar,
• irbis,
• tasvip,
• guruw,
• goş,
• amorous,
• examiner,
• asdyrmak,
• şeşmer,
• cutin,
• avocado,
• narodniklik,
• ingi,
• outrage,
• latch,
• ula