öltürüv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

öltürüv

öldürme. Urub ~: vurarak öldürme, buvub ~: boğarak öldürme, atıb ~: (silah) atarak öldürme.

Son arananlar:

• çakırmak,
• lutf,
• alaşa,
• laic,
• müştüklü,
• bağımsız,
• Əsgər,
• veil,
• HURDAHAŞ,
• okeanoqrafik,
• çıçkı,
• hisse,
• Ama,
• kıyaslamak,
• bekit,
• bişdüş,
• totalitar,
• swear,
• türlendiriv,
• bilahare,
• endow,
• öltürüv