öltürüv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

öltürüv

öldürme. Urub ~: vurarak öldürme, buvub ~: boğarak öldürme, atıb ~: (silah) atarak öldürme.

Son arananlar:

• asır,
• şaplak,
• fard,
• müsəhhih,
• təngitmə,
• Öyüd,
• lablangan,
• shturmovik,
• əsgi,
• Gylyç,
• uuk,
• uvçu,
• plateau,
• lafet,
• Güya,
• atlan,
• Irikgä,
• Köwmek,
• jazo,
• Gödeksi,
• Pişman,
• öltürüv