türlendiriv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

türlendiriv

değiştirme, başka şekil verme.

Son arananlar:

• minaçı,
• örüme,
• tokuz,
• yaldıratma,
• lig,
• mayis,
• fraktsion,
• boyish,
• yipkin,
• cayılıv,
• worn,
• poyra,
• Eli,
• nen,
• sooth,
• Çemkirmek,
• Ökçe,
• küsüşmə,
• akıllı,
• kebelek,
• preach,
• türlendiriv