karavaş

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

karavaş

и. тар. кол, кәнизәк

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karavaş

hizmetçi kadın, kadın köle. ~ım kellikdi de başımı otdan allıkdı (d): hizmetçim gelecek de beni ateşten çıkaracak (tembelliği ifade eden bir deyim).

Son arananlar:

• körgüzmek,
• hissiyat,
• das,
• giye,
• paving,
• vise,
• qitiqli,
• penalty,
• dictatorship,
• jubba,
• çuulda,
• Caramak,
• xushta’b,
• rainwater,
• hasanaklama,
• yumurta,
• kasiret,
• dalğıc,
• allah,
• koritsa,
• tözmek,
• karavaş