tıyanmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tıyanmak

(malk.) bk. tayanmak.

Son arananlar:

• QAB,
• indict,
• tarpataýyn,
• spindle,
• bütevünley,
• xushomad,
• ÇAKMAK,
• germeç,
• bulaşkan,
• muhabbet,
• talaşa,
• Antonim,
• shchit,
• buzruk,
• malawi,
• tuban,
• ıdu,
• özüaçılan,
• iyimə,
• quruluş,
• ilistir,
• tıyanmak