gırın

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

gırın

kof, oyuk, içi boş, kovuk. ~ kab: içi oyuk kabak, suv ~: su kabağı, ağaçnı ~ı: ağacın kovuğu, ~ terek: kof ağaç.

Son arananlar:

• bulğav,
• Maskara,
• Mineral,
• how,
• accumulate,
• Konvert,
• şükretmek,
• boylatmoq,
• küçtö,
• mütecanis,
• bulgan,
• Kazı,
• split,
• Görkli,
• tiklamoq,
• paramak,
• metaphysical,
• əmlak,
• uşaşdırıv,
• canvass,
• kamçi,
• gırın