Kazı
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kazı
и. казу, казылма □ kazı yapmak казу эше белән шөгыльләнү
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kazı
Türkiye Türkçesi: kazı
Azerbaycan Türkçesi: gazı
Başkurt Türkçesi: kaⱬıv (işläri)
Kazak Türkçesi: kazba
Kırgız Türkçesi: kazū
Özbek Türkçesi: kaziş
Tatar Türkçesi: kazu (işläri)
Türkmen Türkçesi: gazuv-ağtarış
Uygur Türkçesi: ḳeziş
Rusça: raskopka raskopki
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kazı
I, a tar. hâkim; işleri şeriat hükümlerine göre halleden kadı.
II, a. gazi gazaya iştirak edip de temeyyüz eden kimse ( bk. kazat ) .
III, karın yağı; kazı baylap kalıptır: karın yağı bağlamış.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kazı
etlilikten insan karnındaki girlnti ve çıkıntılar, at karnı içinden çıkan yağ· III, 223