éshan

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

éshan

f. 1. Din adamlarının başkanı; hocalar 2. Çileri, dünya zevklerinden çekilmiş kimse.

Son arananlar:

• Enaga,
• Epçil,
• shoshmoq,
• doluluk,
• atrabilious,
• halanmak,
• bedakor,
• doluluq,
• gayritabiiy,
• mənimlə,
• Kasırga,
• Geç,
• murda,
• manyetik,
• taxurar,
• okly,
• çagılgan,
• donamak,
• konuklamak,
• donanma,
• Hosil,
• éshan