éshan

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

éshan

f. 1. Din adamlarının başkanı; hocalar 2. Çileri, dünya zevklerinden çekilmiş kimse.

Son arananlar:

• çermetmek,
• müsminsokar,
• kamaq,
• beğeni,
• göbek,
• satım,
• gerici,
• joja,
• Mazat,
• coymak,
• giryon,
• bocalamak,
• sarlamak,
• Seretmek,
• tumoq,
• arkamak,
• parliamentary,
• Nähili,
• çalgay,
• Kadı,
• müsbət,
• éshan