buşluk

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

buşluk

[bu:şluk], at. 1. Şatlykly habar berlende ilki bilen aýdylýan söz. Buşluk, ene, jigim boldy. 2. Buşlukça berilýän gutluk, söýünji. 3. Çaga dogmazynyň öň ýanyndan gelýän suwly barda.

Son arananlar:

• tapma,
• hans,
• He,
• Talancı,
• qorqapisa,
• bu,
• monster,
• lentil,
• koru,
• Disclosure,
• bench,
• perplexity,
• Akmak,
• köyenchi,
• üleg,
• evocation,
• hövsələsizlik,
• istasyon,
• didiyo,
• dalğalanmaq,
• öçrüşmek,
• buşluk