buşluk

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

buşluk

[bu:şluk], at. 1. Şatlykly habar berlende ilki bilen aýdylýan söz. Buşluk, ene, jigim boldy. 2. Buşlukça berilýän gutluk, söýünji. 3. Çaga dogmazynyň öň ýanyndan gelýän suwly barda.

Son arananlar:

• kovxa,
• dissimilyatsiya,
• nezer,
• jannati,
• Hesabdar,
• koşuu,
• Cice,
• çıldırmak,
• Aralıklı,
• newspaper,
• tomurcuk,,
• voluntaryism,
• TÜKÜR,
• bardar,
• Oona,
• sıyaz,
• tobatagsyr,
• rotary,
• bextiyarliq,
• üreniv,
• başak,
• buşluk