coymak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
coymak
harcamak, sarfetmek, kaybetmek, tüketmek, yitirmek, baştan çıkarmak, yok etmek. Açhanı ~: parayı harcamak, zıraf ~: müsrif harcamak, coyub boşamak: harcayıp bitirmek, atımı coydum: atımı yitirdim (burada ölmek anlamına geliyor), kazavatda üydegisin coyğandı: savaşta ailesini kaybetmiş, namısıñı coyma!: edebini yitirme!, erkelete erkelete sabiyni coyarğa tebregensiz: şımarta şımarta çocuğu baştan çıkarmak üzeresiniz, anı kanunsuz coydula: onu kanunsuz yok ettiler (öldürdüler), cerni başından ~: yer yüzünden kaldırmak, yer yüzünden yok etmek.