tayıv

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tayıv

kayma, patinaj, kayak, oynama. Akıldan ~: aklını oynatma, dinden ~: din değiştirme, dininden dönme.

Son arananlar:

• alike,
• kent,
• botir,
• çuru,
• pütükchi,
• süröt,
• şayiə,
• tarang,
• Şay,
• hikmət,
• arıp,
• Sevda,
• boyaq,
• Ülum,
• sıruk,
• əlaqəçi,
• bürünç,
• ədviyyat,
• şikeste,
• olimpiyat,
• İNMEK,
• tayıv