bürünç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bürünç

I, at. Mis bilen galaýy garyndysyndan emele gelýän metal.
 ‣ Bürünç asyry bürünçden ýasalan ýaraglaryň, iş gurallarynyň, bezeg esbaplarynyň, gap-çanaklaryň ýaýramagy bilen häsiýetlenýän takmynan b. e. öň 3-1 müňýyllyklary öz içine alýan medeni-taryhy döwür. Bürünç çanlar bürünçden tegelek görnüşde ýasalýan we kakylyp çalynýan gadymy türkmen saz guraly. Çanlary biri-birine urmak arkaly ses alynýar.


BÜRÜNÇ II, at, gepl.d. Tüwi. Atyň kişmiş iýermi, bürünç iýermi? (“Görogly”). Ýagşy diýrler mäş, bürünji, Kem dälsiň hiç aşdan, bugdaý (Mätäji).

Son arananlar:

• sulta,
• yeyim,
• pitra,
• Ýygy,
• remove,
• qıyış,
• Kİ,
• pasil,
• cetişim,
• podnos,
• dostu,
• ilteşik,
• Aylanış,
• polvon,
• vuslat,
• evolyusionizm,
• prokuror,
• eşinmek,
• pürvüqar,
• eçek,
• sperma,
• bürünç