bürünç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

bürünç

I, at. Mis bilen galaýy garyndysyndan emele gelýän metal.
 ‣ Bürünç asyry bürünçden ýasalan ýaraglaryň, iş gurallarynyň, bezeg esbaplarynyň, gap-çanaklaryň ýaýramagy bilen häsiýetlenýän takmynan b. e. öň 3-1 müňýyllyklary öz içine alýan medeni-taryhy döwür. Bürünç çanlar bürünçden tegelek görnüşde ýasalýan we kakylyp çalynýan gadymy türkmen saz guraly. Çanlary biri-birine urmak arkaly ses alynýar.


BÜRÜNÇ II, at, gepl.d. Tüwi. Atyň kişmiş iýermi, bürünç iýermi? (“Görogly”). Ýagşy diýrler mäş, bürünji, Kem dälsiň hiç aşdan, bugdaý (Mätäji).

Son arananlar:

• tembelce,
• kozikmoq,
• akis,
• Bitmoq,
• boyra,
• ortam,
• eminent,
• varaqa,
• varvarak,
• səfalı,
• taygözlü,
• esgeri,
• kawap,
• iftihar,
• education,
• shaffof,
• compel,
• şatafat,
• könmek,
• quvonmoq,
• çavdar,
• bürünç