arıp

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

arıp

I, a. 1. harf; 2. bilgi; marifet (bir işi yapabilme) ; kırk bir arıbı bar: kurnaz; hiylekâr (harfiyen: 41 arıbı vardır: fal açılırken kullanılan 41 tane kürecikler kastediliyor).


II, (karşılaştır: alpuruş) : arıp ur- : gayret sarfetmek, olanca gayretiyle çalışmak.

Son arananlar:

• bolish,
• tullanmak,
• ödül,
• gimnaziya,
• olgucu,
• homila,
• mursa,
• functioning,
• bikar,
• tutukmak,
• beposhna,
• barmaq,
• çırpa,
• tös,
• sharik,
• pörtük,
• tutuş,
• boyluq,
• barmoq,
• catıl,
• marksizmleninizm,
• arıp