arıp

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

arıp

I, a. 1. harf; 2. bilgi; marifet (bir işi yapabilme) ; kırk bir arıbı bar: kurnaz; hiylekâr (harfiyen: 41 arıbı vardır: fal açılırken kullanılan 41 tane kürecikler kastediliyor).


II, (karşılaştır: alpuruş) : arıp ur- : gayret sarfetmek, olanca gayretiyle çalışmak.

Son arananlar:

• tamdyr,
• xushxulq,
• peşkəş,
• korçuy,
• bañke,
• specially,
• Afiyet,
• suyunchi,
• candırma,
• sexual,
• diydiyo,
• yanada,
• kesip,
• örən,
• shumshuk,
• huddle,
• hazırlaşdırılma,
• pərakəndə,
• dull,
• sapma,
• kakumak,
• arıp