arıp

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

arıp

I, a. 1. harf; 2. bilgi; marifet (bir işi yapabilme) ; kırk bir arıbı bar: kurnaz; hiylekâr (harfiyen: 41 arıbı vardır: fal açılırken kullanılan 41 tane kürecikler kastediliyor).


II, (karşılaştır: alpuruş) : arıp ur- : gayret sarfetmek, olanca gayretiyle çalışmak.

Son arananlar:

• iməci,
• billet,
• pravlenie,
• hoop,
• yavaşan,
• oynağan,
• oat,
• talgag,
• uğraşmak,
• ph,
• papal,
• marşrut,
• çeşkel,
• paremiya,
• yaxşılaşmaq,
• üşik,
• terrasa,
• malamal,
• Tenkit,
• infamous,
• adguk,
• arıp