çuru

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

çuru

çuru-çuu: gürültü, arbede; çuru-çuu tüşüp ıylap atat: çığlık kopararak ağlıyorlar; koy çuruuçım tüşüp maarap: koyunlar meliyorlar (kalabalık koyun hakkında).

Son arananlar:

• sərapərdə,
• Katiblik,
• pavyon,
• assault,
• gilemchilik,
• kayni,
• yaraşıq,
• helak,
• ishqilimaq,
• yüzünden,
• tesha,
• chaqqon,
• Bade,
• tağlı,
• nallamAq,
• convict,
• ozak,
• tirkeşmek,
• maç,
• be,
• näsaz,
• çuru