səlib
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
səlib
is. [ər.] Xaç. Bir çoxlarının başlarındakı səlib qırılmış, bir qisimləri yanı üstə yerə yıxılmışdı. S.Hüseyn. • Əhlü-səlib tar. – bax. səlibçi. ‣ Səlib müharibələri tar. – katolik kilsəsinin təşəbbüsü ilə dinsizlərlə mübarizə şüarı altında XI-XIII əsrlərdə Qərbi Avropa feodallarının Yaxın Şərq və Pribaltika əhalisinə, habelə Şərqi Avropa slavyanlarına qarşı apardıqları işğalçılıq yürüşləri.