consecration

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

consecration /kˈɒndəm/

1. takdis ve tahsis merasimi
2. kendini adama, vakfetme, takdis, tahsis, ithaf.

Son arananlar:

• idish,
• bolcar,
• havas,
• tütük,
• meyveli,
• sword,
• hez,
• orundat,
• sonata,
• göktaşı,
• birləşmiş,
• Matməəttəl,
• çaxırsatan,
• enmək,
• canına,
• pytramak,
• tuzdam,
• caraşdırıv,
• safı,
• erinmoq,
• örlemek,
• consecration