ebek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ebek

[evek], at. Batgalyk ýerde ýaşaýan uzyn çüňkli, arkasy menek-menek, petekesi ak guş.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

ebek

(çocuk dilinde) ekmek·I, 68

Son arananlar:

• stationary,
• yizek,
• begitiv,
• qushqun,
• formalite,
• arbiter,
• Jannat,
• mənzum,
• nourish,
• küz,
• Değirmek,
• nariste,
• etükçi,
• dödöy,
• junior,
• tepsir,
• murun,
• gesso,
• uçut,
• künye,
• ütülmüş,
• ebek