ebek

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ebek

[evek], at. Batgalyk ýerde ýaşaýan uzyn çüňkli, arkasy menek-menek, petekesi ak guş.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

ebek

(çocuk dilinde) ekmek·I, 68

Son arananlar:

• Şubat,
• melte,
• münbit,
• Yoqmoq,
• dü,
• kamçılık,
• Mağara,
• kızılmak,
• shlyupka,
• kəsili,
• builder,
• sozlamoq,
• hoşnutsuzluk,
• prokuror,
• hüzün,
• pd,
• müsbət,
• Şıxuvur,
• temürgen,
• meteorit,
• Damızlık,
• ebek