küz
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
küz
I. is. Quzu saxlamaq üçün ensiz, uzun alçaq tikili. Küzü təmizləmək. Küzləri qaydaya salmaq. – Əhməd küzə girib iki-üç quzu və oğlağın leşini bayıra çıxartdı.. Ə.Vəliyev.
II. is. Əkin yerini hissələrə bölmək üçün cüt və ya kotanla açılan şırım. Çəkilmiş küz yarıdan keçməmiş göy üzünü .. ağ buludlar alır, hava isə bozarırdı. S.Rəhimov.
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
küz
güz, sonbahar; koñur küz: hazin güz.
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
küz
Güz, sonbahar.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
küz
güz, sonbahar. ~ işle: güz işleri, ~ allı: güz başlangıcı, ~ artı: güz sonu, ~ ayla: güz ayları.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
küz
güz, güz mevslmi, sonbahar, I, 327; II, 172; III, 160