etükçi
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
etükçi
pabuççu, kavaf· II, 49
Son arananlar:
- palang,
- sarınçı,
- tukur,
- cesaretli,
- əsas,
- belgülüg,
- önübermek,
- ceris,
- Dinç,
- stationary,
- yizek,
- begitiv,
- qushqun,
- formalite,
- arbiter,
- Jannat,
- mənzum,
- nourish,
- küz,
- Değirmek,
- nariste,
- etükçi