qəzəlxan
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
qəzəlxan
sif. [ər. qəzəl və fars. ...xan] köhn. Qəzəl oxuyan, qəzəl söyləyən. // məc. Tərənnümçü. Hər səhər, Heyran, qəzəlxan olmalı bülbül kimi; Gül firaqi-fəsli-güldə bülbülü zar öldürər. Heyran xanım. Gedənlər qaranlığın qoynuna girib gözdən itirkən, o, Gəncənin qəzəlxan bülbülü susdu. M.S.Ordubadi.