contiguous

İngilizce—Türkçe Sözlük (FreeDict, 2017)

contiguous /kənˈeɪt/

1. bitişik, hemhudut.

İngilizce—Türkçe Sözlük (Anonim)

contiguous

bitişik
yakın
sınırdaş

Özbekçe—İngilizce Sözlük (Dirks, 2005)

contiguous

with. [tutashtir-, tutashtiriltutashtir- 1: v.t. caus. of tutash 1; to light, to ignite.

Son arananlar:

• antre,
• bükdelemek,
• balsam,
• siymek,
• ziyon,
• kundura,
• pörtük,
• uğraş,
• facial,
• chiraq,
• təze,
• ozğur,
• çıçhan,
• taarınıç,
• royob,
• Tumşuk,
• emchak,
• Katargan,
• chip,
• kələk,
• bloknot,
• contiguous