Tumşuk
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
tumşuk
и. (карчыга томшыгы кебек) бөкре томшык
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
tumşuk
1. gaga, hayvan suratı, hayvan burunu; hortum; balta tumşuk: gagası kalın ve kısa filorcin kuşu: Coccothrautes; kem tumşuk yahut tumşuğu kaykı mec. talihsiz, betbaht; suuk tumşuk: kepaze olmuş, terzil edilmiş; rüsva olmuş; betnam olmuş; koçkor tumşuk: muhaddep burun muhaddep burunlu; cez tumşuk mit. pençeleri ve burnu madenî olan kocakarı kılığında bir cinî varlıktır; it tumşuğuna suu cetkende süzöt ats.: köpek burnuna su dayandığı zaman yüzmeye başlar; tumşuğuna suu cetti: son derece müşkülât içindedir; 2. oyanın (gemin) burna gelen kısmı; 3. coğ. burun.
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
tumşuk
at. 1. Haýwan kellesiniň agyz, burun ýerleşýän bölegi. Möjek dost, ýaňy men tumşugymy asmana tutup gördüm weli, asmandaky aýa gözüm düşäýdi (“Türkmen halk ertekileri”). 2. göç.m. Ýüz (adamyň ýüzi hakynda).
‣ Tümşugyňy ýokary tutmak özüňi hondanbärsi saýmak, özüňi ulumsy tutmak.