birevlen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

birevlen

bir kişi, tek bir. ~ni ekevlen horlarına ne söz bardı: bir kişiyi iki kişinin yenmesi tabiidi.

Son arananlar:

• bı,
• oqtalmoq,
• döşü,
• Davar,
• bebek,
• Teşt,
• Tansiyon,
• ovsana,
• canında,
• üpçün,
• darlyk,
• görübermek,
• diminish,
• PERÇİNLEMEK,
• budal,
• toos,
• Köprü,
• vurnuxmaq,
• gülümsünmək,
• cami,
• evince,
• birevlen