kötlek

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kötlek

götlek, inatçı, iddiacı, ağzı yerine götüye konuşan (mec.). Köz körgenni ~ ceñer (d): gözüyle göreni götlek yenermiş.

Son arananlar:

• trio,
• Ahengdar,
• hop,
• yarıklık,
• şadyhorram,
• mahiyyət,
• xoqacha,
• mütəvəcceh,
• basımçala,
• Əsgər,
• vəsf,
• dark,
• boylo,
• kumay,
• telilik,
• schizoid,
• çiv,
• şatala,
• Allı,
• kezgermek,
• qohumluq,
• kötlek