birikgen

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

birikgen

biriken, toplaşan, bir araya gelen, birleşen. ~ üydegi: birlik oluşturan aile, ~ halk: biriken halk, birleşen halk, Birikgen Milletleni Kuruluşu: Birleşmiş Milletler Teşkilatı.

Son arananlar:

• Helicopter,
• fəna,
• beşaçılan,
• bayamlamak,
• azıg,
• Nedir,
• tüfeyli,
• process,
• atdaşlyk,
• der,
• Çükö,
• herd,
• kamalak,
• kramp,
• eyilik,
• salahiyet,
• Ünsiyet,
• heva,
• harna,
• mayak,
• asketizm,
• birikgen