karılğaç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karılğaç

kırlangıç. ~ uya: kırlangıç yuvası, ~nı kuyruğu ayrı, cılannı tili ayrı (d): kırlangıçın kuyruğu çatal, yılanın dili çatal.

Son arananlar:

• tös,
• ildirişdirmek,
• nafs,
• bigane,
• bardar,
• thrill,
• stern,
• çaçın,
• unchi,
• musibat,
• baskı,
• asyllyrak,
• henüz,
• sifariş,
• rabat,
• naga,
• idrar,
• ranger,
• basuu,
• kılıg,
• əbəs,
• karılğaç