karılğaç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

karılğaç

kırlangıç. ~ uya: kırlangıç yuvası, ~nı kuyruğu ayrı, cılannı tili ayrı (d): kırlangıçın kuyruğu çatal, yılanın dili çatal.

Son arananlar:

• süssüz,
• gözətləmək,
• hapa,
• qayraq,
• süblime,
• informal,
• gözləmək,
• salınıv,
• Şu,
• neçün,
• turıgsak,
• urğan,
• prospekt,
• Mäşewe,
• yumran,
• çuulat,
• yöndəmli,
• ebat,
• concordance,
• çarba,
• teyri,
• karılğaç