urğan

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

urğan

vuran, çarpan, darbeden. ~ suv: kıyıya çarpan su, ~ suv say bolur (as.): çarpan su sığ olur.

Son arananlar:

• dengsimek,
• rye,
• ovalıq,
• bədahətən,
• Töz,
• Köm,
• Munosib,
• cuvuklaşıv,
• -sal,
• lybas,
• beatnik,
• qiqirlamoq,
• siqmaq,
• sarishtalik,
• stag,
• sorgu,
• Raf,
• görin,
• Egin,
• Tölemek,
• öldürmek,
• urğan