koşunçu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

koşunçu

testici, pişmiş topraktan eşya yapan usta.

Son arananlar:

• jiqqida,
• qozon,
• cıyılıv,
• sarih,
• toilet,
• diapazon,
• öýüş,
• garynja,
• spacious,
• Çalkalamak,
• incilmek,
• uurt,
• fohisha,
• keñemek,
• frighten,
• Ong,
• banker,
• notation,
• kadavlamak,
• newly,
• Çırak,
• koşunçu