imansız
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
imansız
с. имансыз
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
imansız
sif.
1. Dinsiz, Allahsız, etiqadsız; kafir. // İs. mənasında. [Bəndalı:] Görmürsən bu imansızları, bu saqqalı qana bulanmışları! Mir Cəlal.
2. məc. Mərhəmətsiz, insafsız, qəddar. Dinsizin öhdəsindən imansız gələr. (Ata. sözü). Yaman imansız kişidir, maşını saxlatdı, dedi: – Düş yerə.. M.İbrahimov. [Yunis:] Əgər sən bilsəydin ki, xalacan, o Yaqutun anası necə imansız arvaddır, sənin də qanın qaralardı. Ə.Məmmədxanlı.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
imansız
I. dinsiz, allahsız, e’tiqadsız, kafir
{dinsiz, allahsız, itikatsız, kâfir}
II. mərhəmətsiz, insafsız, qəddar
{merhametsiz, insafsız, gaddar}