ilindirmek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ilindirmek
1.iliştirmek, geçirmek, asmak, takmak. Irğakğa ~ : çengele geçirmek, çengele asmak, çüyge ~: çiviye asmak, birbirine ~: birbirine iliştirmek. 2. Takdırmak, sürtüştürmek, kışkırtmak, tebelleş etmek, fitlemek. Sabiyleni birbirine ilindirgenni bek süyedi: çocukları birbirleriyle takıştırmayı çok seviyor, anı meñe ilindirip turadı: onu bana fitleyip duruyor.