ilindirmek
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
ilindirmek
1.iliştirmek, geçirmek, asmak, takmak. Irğakğa ~ : çengele geçirmek, çengele asmak, çüyge ~: çiviye asmak, birbirine ~: birbirine iliştirmek. 2. Takdırmak, sürtüştürmek, kışkırtmak, tebelleş etmek, fitlemek. Sabiyleni birbirine ilindirgenni bek süyedi: çocukları birbirleriyle takıştırmayı çok seviyor, anı meñe ilindirip turadı: onu bana fitleyip duruyor.
Son arananlar:
- köst,
- Atıştırmak,
- külke,
- janköýer,
- ekseriyetle,
- tınıççılık,
- Martençi,
- töñek,
- evacuate,
- añçı,
- açıt,
- basmaq,
- üñüs,
- eronshunoslik,
- eminent,
- Wej,
- Munça,
- çubat,
- añız,
- filtrat,
- uçtaş,
- ilindirmek