köst

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

köst

[kö:s(s)], at. 1. Bir zatda, işde bolýan kemçilik, ýetmez, ýetmezçilik. Onuň eden işiniň kösti bolmaz. 2. Zyýan, zelel, zeper. Onuň üstüne-de, bütin ile kösti ýetdi (B. Kerbabaýew).

Son arananlar:

• Dakı,
• tayışmak,
• dip,
• AMA,
• kürəkçi,
• tazilimaq,
• kişňeşmek,
• BUT,
• üzela,
• tazy,
• teşhirci,
• küylö,
• tutuklanmak,
• tazı,
• bayılmış,
• geneş,
• perquisite,
• mənzur,
• taçlamak,
• gow,
• küyük,
• köst