ketil

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ketil-

I, ket-’den; mut. (yalnız yardımcı fiil olarak) unutulup ket idi: unutuluverdi.


II, kenarı kırılmak; diş-diş olmak; tulpardın tuğayı ketilse, sazğa bassa cetilet ats. yürük atın tuynağı (tırnağı) kırılırsa bataklıkta gezmekle düzelir.

Son arananlar:

• kızan,
• coda,
• zerli,
• CADI,
• külot,
• temirkazak,
• qatqatı,
• şirlemek,
• Belirtmek,
• kömekçi,
• exploitation,
• ıtnap,
• fince,
• Medeniyet,
• beshik,
• augustan,
• lug,
• Oracle,
• train,
• grind,
• döşəmə,
• ketil