ketil

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ketil-

I, ket-’den; mut. (yalnız yardımcı fiil olarak) unutulup ket idi: unutuluverdi.


II, kenarı kırılmak; diş-diş olmak; tulpardın tuğayı ketilse, sazğa bassa cetilet ats. yürük atın tuynağı (tırnağı) kırılırsa bataklıkta gezmekle düzelir.

Son arananlar:

• Qaraca,
• arkeoloji,
• batafsil,
• calanlamak,
• badik,
• structure,
• redouble,
• irradiation,
• struggle,
• Kimerse,
• İmtizac,
• amansız,
• seksta,
• eseflenmek,
• bataklık,
• sarsgyn,
• gıcır,
• kapyuşon,
• bilezük,
• qayerdan,
• muzzle,
• ketil