ketil

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

ketil-

I, ket-’den; mut. (yalnız yardımcı fiil olarak) unutulup ket idi: unutuluverdi.


II, kenarı kırılmak; diş-diş olmak; tulpardın tuğayı ketilse, sazğa bassa cetilet ats. yürük atın tuynağı (tırnağı) kırılırsa bataklıkta gezmekle düzelir.

Son arananlar:

• ufuk,
• vulqar,
• Huy,
• yoqsizliq,
• Gagalamak,
• waqaqlash,
• tezdən,
• alamangiz,
• pazartesi,
• düzəltmək,
• localization,
• Absurd,
• maç,
• hamisha,
• körkütmek,
• nawada,
• Avar,
• Sanamoq,
• xitoy,
• yazman,
• manipulate,
• ketil