külke

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

külke

[külkö] I,syp. Bir zadyň owranyp maýda bolan bölekleri, iri bolmadyk, bolmalysyndan ownuk, maýda. Külke çaý.


KÜLKE [külkö] II, at. Takgaz balyklar maşgalasyna degişli ownuk balyk. Külke balygy.

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

külke

Gülme, gülüş, kahkaha. Külke bolmaq – Alay edilmek. Külke qilmaq – Alay etmek. Külkige qalmaq – Alay olmak. Oyun-külke – Eğlence.

Son arananlar:

• irizmek,
• bökö,
• Çaýmak,
• kayrım,
• repose,
• deşik,
• bashıç,
• kulde,
• naçka,
• Burunduk,
• budruq,
• əjdaha,
• çyrmaşyk,
• izdivaç,
• omurma,
• mənim,
• mimarlık,
• böl,
• donlamoq,
• qürur,
• bozlama,
• külke