Burunduk

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

burunduk

burunluk, at geminin bir parçası.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

burunduk

/ular, buruna geçirilen yular, burunduruk,I, 501; II, 16 buru ıîg ok atımı yer· llt, 370

Son arananlar:

• tosbağa,
• kéçe,
• vositali,
• gutarmak,
• kezdik,
• anıştırmak,
• riyaziyyatçı,
• puhary,
• zəkavət,
• ilim,
• kenç,
• sağızğan,
• çengi,
• kısap,
• Ölen,
• barghanche,
• adebli,
• çaraç,
• ilgençek,
• indulge,
• tuos,
• Burunduk