Burunduk

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

burunduk

burunluk, at geminin bir parçası.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

burunduk

/ular, buruna geçirilen yular, burunduruk,I, 501; II, 16 buru ıîg ok atımı yer· llt, 370

Son arananlar:

• exhale,
• quchoq,
• biyron,
• SARSMAZ,
• epilmek,
• yüzlenmek,
• postmortem,
• giriftar,
• əza,
• kusduruv,
• yurbaş,
• tuşluq,
• pıspısa,
• LÜLƏ,
• korabuğum,
• kılçañ,
• enormous,
• Tükellemek,
• tamam,
• taxmon,
• attat,
• Burunduk