Burunduk

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

burunduk

burunluk, at geminin bir parçası.

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

burunduk

/ular, buruna geçirilen yular, burunduruk,I, 501; II, 16 buru ıîg ok atımı yer· llt, 370

Son arananlar:

• şükürli,
• zülmət,
• silig,
• sheyx,
• söykəmək,
• qualitative,
• boysun,
• yupatmaq,
• Interpretation,
• Ekin,
• haraya,
• cakı,
• Küçümsemek,
• tuyak,
• surnaý,
• çaplamak,
• Şöhrət,
• buruntaq,
• poyra,
• boluşuv,
• hamaş,
• Burunduk