bashıç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

bashıç

bk. baçhıç.

Son arananlar:

• sabit,
• Karamsar,
• qudagay,
• mənmən,
• baylagıç,
• xiyol,
• heel,
• İstisu,
• matməəttəl,
• anglamoq,
• maşgalabaşy,
• tikilmək,
• düşmek,
• çəllək,
• oval,
• azarman,
• faş,
• mulohaza,
• Batılı,
• toltur,
• buran,
• bashıç