Munça

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

munça

= mınça.

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

munça

[munço], hal. 1. Şeýle köp, şeýle mukdardaky, şunça, şeýle sandaky. Munça adam nireden ýygnandyka? (B. Seýtäkow). 2. Munuň ýaly, beýle, şeýle derejede. Ok degende munça akmandy ýaşyň, Aga begim, geňeşdarym, näme boldy? (“Görogly”).

Son arananlar:

• üzülmək,
• akaryakıt,
• SAĞ,
• sayıştay,
• pafoslu,
• köst,
• Atıştırmak,
• külke,
• janköýer,
• ekseriyetle,
• tınıççılık,
• Martençi,
• töñek,
• evacuate,
• añçı,
• açıt,
• basmaq,
• üñüs,
• eronshunoslik,
• eminent,
• Wej,
• Munça