etim
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
etim
¹ iş yapma, çalışma, beceri. Tişiruvnu ~i kalaydı: kadının becerisi nasıl, ~ine kara: çalışmasına bak.
² fiil (gr), kip. Köçüvçü ~: geçişli fiil, köçmevçü ~: geçişsiz fiil, haparlavçu ~: haber kipi, buyrukçu ~: emir kipi, belgisiz ~: faili belli olmayan fiil.