oyulmak
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
oyulmak
yıkılmak, göçmek. Üy oyulub baradı: ev yıkılıp gidiyor, sürtülgen oyulub tüşdü: sıva göçerek düştü, car oyulğança: yarın göçmesi gibi, car oyuldu, tana ürkdü, kabırğasından kan bürkdü: yar göçtü, dana ürktü, kaburgasından kan fışkırdı (bilmece/gök gürültüsü, rüzgar, yağmur), başlağan işiñ oyulmasın: başladığın işin yıkılmasın (ters gitmesin), nek oyulğansa alay?: niye yıkılmışsın öyle?, oyulub kalırğa hazırdı: yıkılıvermeye hazır, oyulur car çıpçık ayağından: yar göçecek olursa serçe ayağı sebep olur (a.s.).
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
oyulmak
oyulmak, çukurlaşmak, sıkıştırılınak· I, 268, 269 oyun oyun, yarış,I, 85;II, 25