aravun

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

aravun

eğri saplı düz kürek, pulluk demiri, soku.

Son arananlar:

• xotuur,
• oýlanma,
• bexsh,
• ık,
• apende,
• çağrışım,
• küşgürilmek,
• körgüztüv,
• solumay,
• bs,
• etilen,
• ır,
• kassir,
• canilik,
• chapan,
• ıraylaş,
• Şəst,
• tetiriklik,
• tac,
• ıt,
• urlama,
• aravun