aravun

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

aravun

eğri saplı düz kürek, pulluk demiri, soku.

Son arananlar:

• historicity,
• ilçilik,
• decree,
• obraz,
• goýulmak,
• xoroz,
• toplumgaçar,
• goşulmak,
• soloğoy,
• kemiz,
• öt,
• kasvetli,
• bet,
• qarşılaşmaq,
• Şubat,
• süydük,
• kov,
• deməli,
• hidrofon,
• omurt,
• vestige,
• aravun