körgüztüv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
körgüztüv
bk. körgüzüv.
Son arananlar:
- erkeklik,
- cümel,
- glue,
- cahal,
- orulmak,
- kilbik,
- alpuruş,
- detergent,
- məhv,
- muraz,
- karamaşak,
- rels,
- kult,
- afiyet,
- buruluş,
- sayran,
- qəhər,
- ajdar,
- kəvər,
- duymak,
- ewu,
- körgüztüv